interface interface

L'univers d'Eliane : HET KERSTKRIBJE

Lundi 19 décembre 2016 @ 15:28:37

 

Het Kerstkribje

 

De vlammen stonden bevend en bedeesd
te branden in de kerstboom, en daaronder
eerbiedig aangetreden om het wonder
de ezel en de os, het brave beest.

 

En Jozef ook, misschien het allermeest
verwonderd over wat er met en zonder
hem was gebeurd, maar blozender, haast blonder
en blijer dan hij ooit nog was geweest.

 

Maria in Mariablauw en wit,
de wijzen uit het oosten met geschenken.
zou iemand aan iets lelijks kunnen denken
bij zoveel moois en liefelijks als dit?
Er blonk een ster. Herodes was te vroeg.
Het kindje had nog heel wat voor de boeg.

 

Kees Stip


interface | Page Spéciale pour impression   Envoyer cet Article à un ami : L'univers d'Eliane
interface interface
interface interface

L'univers d'Eliane : VLEERMUIS

Lundi 24 octobre 2016 @ 11:31:53

 

Vleermuis

 

Vleermuis, met uw vlerkjes slaande,
Door de avondrust,
Nederwaarts en opwaarts gaande,
Vast en doelbewust,


Gij, het enig ding bewegend
In deez' avondstond,
Met uw zwart figuurtje tegen 't
Glanzend hemelrond,


In de lichtgevulde, klare,
Diepe hemelkom
Lig ik peinzende te staren
Bij de stilte alom,


En der dingen roerloos wachten
Onder de avondlucht
Is zo stil niet als de zachte
Wiekslag uwer vlucht. 

 

 Jacqueline van der Waals        

 


interface | Page Spéciale pour impression   Envoyer cet Article à un ami : L'univers d'Eliane
interface interface
interface interface

L'univers d'Eliane : AAN DE ZON

Dimanche 17 juillet 2016 @ 11:03:37

 

AAN DE ZON

 

Mooier dan de aanzienlijke maan en zijn geadeld licht,
mooier dan het gesternte, de beroemde orden van de nacht,
veel mooier dan het vurig optreden van een komeet
en tot iets veruit mooiers geroepen dan elke andere ster,
omdat jouw en mijn leven elke dag van haar afhangt- is de zon.


Mooie zon, die opgaat, haar werk niet heeft vergeten
en ten einde brengt, het mooist in de zomer, als een dag
aan de kusten verdampt, en gespiegeld zonder kracht de zeilen
glijden over je oog, tot je moe wordt, de afloop verkort.


Zonder zon neemt ook de kunst weer de sluier aan,
jij verschijnt me niet meer, en de zee en het zand,
geranseld door de schaduw, vlieden onder mijn ooglid.


Mooi licht, dat ons warm houdt, bewaart, en wonderbaar zorgt
dat ik weer zie en dat ik je weerzie!


Niets mooiers onder de zon dan onder de zon te zijn…


Niets mooiers dan de stok in het water te zien en de vogel boven
die zijn vlucht overweegt, en beneden de vissen, hun school,


gekleurd, gevormd, ter wereld gekomen met een zending van licht,
en de omtrek te zien, het vierkant van een veld, de duizendhoek van mijn land,
en de jurk die je aan hebt gedaan, en je jurk, klokkend en blauw!
Mooi blauw, waarin de pauwen slenteren en buigen,
blauw van de verten, van de geluksregionen met al het weer voor mijn gevoel,
blauw toeval aan de horizon! En mijn verrukte ogen
verwijden zich nog meer en schitteren, branden zich wond.


Mooie zon, die van het stof wel de allergrootste bewondering toekomt,
daarom zal ik niet vanwege de maan en de sterren en niet
omdat de nacht met kometen pronkt en in mijn zijn nar zoekt
maar vanwege jou alleen en weldra zonder einde en zozeer als nooit om iets
me beklagen om het onafwendbare verlies van mijn ogen.


Anneke Brassinga

 


interface | Page Spéciale pour impression   Envoyer cet Article à un ami : L'univers d'Eliane
interface interface
interface interface

L'univers d'Eliane : BOEREN SCHUIFTROMPET

Mercredi 18 mai 2016 @ 17:13:06

 

Boeren schuiftrompet

 

Zonder aarzel uit het zuiden
naar precies die ene stee
om het nest van moddermetsel
van schuiftrompetjes te voorzien

honger, honger blazen snavels
ouders schuimen mug en nat
't wordt dringen op de drempel
van een kwetterrijk bestaan

na vergadering op waslijn
klieven ranke zwaluwvleugels
door oneindig Hollands blauw
ons volgend voorjaar tegemoet

 

Willem Marius Bauer


interface | Page Spéciale pour impression   Envoyer cet Article à un ami : L'univers d'Eliane
interface interface
interface interface

L'univers d'Eliane : ONDER DE APPELBOOM

Lundi 18 janvier 2016 @ 15:46:15

ONDER DE APPELBOOM

 

Ik kwam thuis, het was
een uur of acht en zeldzaam
zacht voor de tijd van het jaar,
de tuinbank stond klaar
onder de appelboom

ik ging zitten en ik zat
te kijken hoe de buurman
in zijn tuin nog aan het spitten
was, de nacht kwam uit de aarde
een blauwer wordend licht hing
in de appelboom

toen werd het langzaam weer te mooi
om waar te zijn, de dingen
van de dag verdwenen voor de geur
van hooi, er lag weer speelgoed

in het gras en verweg in het huis
lachten de kinderen in het bad
tot waar ik zat, tot
onder de appelboom

en later hoorde ik de vleugels
van ganzen in de hemel
hoorde ik hoe stil en leeg
het aan het worden was

gelukkig kwam er iemand naast mij
zitten, om precies te zijn jij
was het die naast mij kwam
onder de appelboom, zeldzaam
zacht en dichtbij
voor onze leeftijd.

 

RUTGER KOPLAND


interface | Page Spéciale pour impression   Envoyer cet Article à un ami : L'univers d'Eliane
interface interface
interface interface

L'univers d'Eliane : HET NAJAAR

Mercredi 30 septembre 2015 @ 15:45:27

 

 HET NAJAAR

 

“Mevrouw, zie toe, dit zijn de laatste rozen’
dan zijn de stammen van hun bloemen naakt.
U heeft de zomer dit geschenk gemaakt;
pluk het gerust; weldra zijn zij bevrozen.”

 

Zij treedt nabij. Wanneer heur vinger haakt
den dorren tak, helaas! daar viel de brooze
bloesem uiteen; de roode blaadjes kozen
hun kronkelig ad en zijn in ’t slijk geraakt.

 

En plots van ’t kleurig zomerkleed ontdaan
bleef er de kale, groene bottel staan:
het laatste sieraad is den tuin ontnomen.

 

Ik wist haar oog bevochtigd door een traan.
Zij wendt zich naar het huis. “Wij zullen gaan,
mijn vriend, thans is de winter aangekomen.”

 

N.E.M. Pareau


interface | Page Spéciale pour impression   Envoyer cet Article à un ami : L'univers d'Eliane
interface interface
interface interface

L'univers d'Eliane : WAAR IK NAAR VERLANG VANDAAG

Jeudi 25 juin 2015 @ 15:09:24

 

WAAR IK NAAR VERLANG VANDAAG

Waar ik naar verlang vandaag
een frisse zomerjurk te dragen
met blote schouders, een uitgesneden
hals en rug en vooral goed
los om de heupen

waarmee ik dan de tuin in loop
de zon schijnt warm, maar de wind
houdt het draaglijk en brengt
de jurk in beweging en dan

ben jij er natuurlijk ook die
de jurk al even mooi vindt en samen
trekken we hem uit en hangen hem
aan een tak

en liggen te kijken in het gras naar
zo'n frisse zomerjurk in een boom, daar
verlang ik het meest naar vandaag.

 

JO GOVAERTS


interface | Page Spéciale pour impression   Envoyer cet Article à un ami : L'univers d'Eliane
interface interface
interface interface

L'univers d'Eliane : DIEUWERTJE

Vendredi 03 avril 2015 @ 16:57:50

 

DIEUWERTJE

 

Dieuwertje! heugt je nog de avond voor Paas?

Eer ik je vragen ging, stapte ik in mijn plaats,

Mijn woning, mijn schuren, mijn stal nog eens om,

Vast peinzend: tot alles is zij wellekom.

 

Wit van de hagel, maar warm trots de kou,

Haalde ik de klink op: jij zat bij de schouw;

Ik lichtte mijn mantel; jij wierp op het vier

Een mutser, en 'k dacht: zij ziet gaarne mij hier.

 

Echter was 't later als jeukte mijn scheen,

Schoof ik je dichter, jij schoof verder heen,

En toen 'k, bij de kast om het jawoord je vroeg,

Was 't vreemd, dat de fluit niet aan diggelen sloeg.

 

Vrezen en beven - het had schier geen end;

't Huis van je moeder was jij zo gewend,

Al droeg ik ten leste in  mijn armen je er uit,

Ons dorpje zag nimmer een droeviger bruid.

 

Dieuwertje! heugt je nog de avond voor Paas?

Onder dat wiegekleed giert onze Claas.

Ai, kus hem, en zeg, zo het nog stond te doen,

Of jij nu wel aarzelen zoudt zo als toen!

 

E. J. POTGIETER

 


interface | Page Spéciale pour impression   Envoyer cet Article à un ami : L'univers d'Eliane
interface interface
interface interface

L'univers d'Eliane : IK WENS U

Mardi 30 décembre 2014 @ 11:07:06

 

IK WENS U


Ik wens U een jaar
Als een alfabet
Met alle letters van A tot Z
Van arbeid, blijheid en
creativiteit
Tot zegen, zon en zaligheid.

GUIDO GEZELLE


interface | Page Spéciale pour impression   Envoyer cet Article à un ami : L'univers d'Eliane
interface interface
interface interface

L'univers d'Eliane : DE HERFST BEGINT

Samedi 20 septembre 2014 @ 16:01:46

 

DE HERFST BEGINT

 

Reeds dort het groen der volle bladerverven
tot najaars geel en rood metalen tint;
ik proef uit ieder ding: nu gaat de zomer sterven,
de herfst begint….

 

Vruchtbomen in de hof staan zwaar te dragen
en bronzen zwelt het ooft in zon en wind;
dit is het schone eind van zoveel schoner dagen:
de herfst begint.

 

De knoppen worden schaarser, sluiter vaster,
een enkle slechts die zich tot bloem ontwindt;
maar rijklijk bloeiend staan de perken floks en aster:
de herfst begint.

 

En als ik keer, draag ‘k peinzend mee naar binnen
de wein’ge rode rozen, die ‘k nog vind:
het laatste uit de tuin, dat zomer doet herinn’ren…
De herfst begint.

 

GARMT STUIVELING


interface | Page Spéciale pour impression   Envoyer cet Article à un ami : L'univers d'Eliane
interface interface
interface interface

L'univers d'Eliane : DAG VAN SCHOONHEID

Mercredi 28 mai 2014 @ 08:12:07





DAG VAN SCHOONHEID



De bot, die berst; de bij, die zoemt,

de wind, die zotheid gaat vertellen:

wat men kortweg de lente noemt

en de aarde komt op stelten stellen;

dat klotst nu alles door mijn kop,

en 'k stak er wel een pluimken op,

als ik maar niet zo deftig was,

zo stijf in mijn geklede jas.

Als ik de band maar los kon knopen,

nam ik u allen dubbelthope:

gij meiskens uit de stad, de stal,

gij wijs als 't boek, gij dom als oordje,

gij uit 't kasteel en gij uit 't poortje,

en gij, o boom, en gras en wal,

gij witte, wandelende pater,

gij paard, gij zon, gij wolk, gij water.

en 'k danste midden in uw tas,

als ik maar niet zo deftig was,

zo stijf in mijn geklede jas.



RICHARD MINNE


interface | Page Spéciale pour impression   Envoyer cet Article à un ami : L'univers d'Eliane
interface interface
interface interface

L'univers d'Eliane : WINTERDORP

Jeudi 09 janvier 2014 @ 10:11:54





WINTERDORP



Het is een dorp

Niet ver van hier

Een boerendorp

Aan een rivier

Het is niet groot

En vrij obscuur

Maar 't heeft een naam

En een bestuur



Er is een school

Een harmonie

Een bankfiliaal

Een kerk of drie

Een communist

Een zonderling

En zelfs een zang-

vereniging



Nu is 't er stil

't Is wintertijd

Er heerst de griep

En knorrigheid

De dag is kort

De hemel grauw

En pas maar op

Je vat nog kou



De grond is hard

De tijd is lang

Het leven gaat

zijn loden gang

Er wordt gewerkt

Er wordt gespeeld

Er wordt vooral

Een hoop verveeld



Maar zie je 't van

De overkant

Het kleine dorp

In 't starre land

Een toevluchtsoord

Verpakt in sneeuw

Dan denk je aan

Een andere eeuw



De dag verkwijnt

En waakzaam gaan

Nu overal

De lichtjes aan

Dan is het knus

Dan is 't rustiek

Een mooie klus

Voor Anton Piek



Drs. P


interface | Page Spéciale pour impression   Envoyer cet Article à un ami : L'univers d'Eliane
interface interface
interface interface

L'univers d'Eliane : EEN WITTE OCHTEND

Lundi 11 février 2013 @ 15:07:47





EEN WITTE OCHTEND



Een witte ochtend, eerste dooi

de lucht wit-grijs, egaal gespreid

en aan de lange horizon

welt nu een witte zon.

Geen wind, beweging of geluid.

Er botten waterdruppels uit;

aan iedre tak en iedre struik

zijn knoppen licht.



Een hartstochtsloze en totale aanwezigheid

maakt zich nu kenbaar en het is

of in een diepe adempauze van de tijd,

dichtbij, een pasgeboren kind

zich stil, volmaakt en ademend bevindt.



MARIA VASALIS


interface | Page Spéciale pour impression   Envoyer cet Article à un ami : L'univers d'Eliane
interface interface
interface interface

L'univers d'Eliane : HET KLEINE DORP

Lundi 20 août 2012 @ 17:11:08





HET KLEINE DORP



Het dorp ligt zó verlaten met zijn oude

verweerde gevels in de volle zon,

alsof de tijd zo juist is opgehouden

en hier de eeuwigheid begon.


Achter de ruiten, strak en armetierig,

hangt elk gordijn zoals 't al jaren hing;

daartussendoor soms, schuchter maar nieuwsgierig,

ziet een gelaat naar mij: "een vreemdeling...?"

 

Het leven glijdt hier voort in kleine perken,

nimmer onstuimig, nimmer sterk en groot;

het is: geboren worden, slapen, werken,

des Zondags tweemaal saam ter kerke

en verder: wachten op de dood.



GARMT STUIVELING


interface | Page Spéciale pour impression   Envoyer cet Article à un ami : L'univers d'Eliane
interface interface
interface interface

L'univers d'Eliane : TERUGBLIK

Samedi 07 juillet 2012 @ 17:32:46





TERUGBLIK



Hij kijkt terug, de man van bijna honderd,

Op wat hij heeft beleefd in zijn bestaan.

Hij ziet de episodes deels verwonderd

En deels ook met en scheve glimlach aan.



Hij ziet een smalle wereld van geluk

- Met kinderen die hinkelen en springen -

Waar zich als een misplaatst spektakelstuk

Een wereld van verderf doorheen komt dringen.



Hij hoort gedruis als van een duizendkoppig

Trompetspel - al wat roze is en poppig

Verschrompelt, al wat prilheid is verzuurt.



De kleuter staat te dansen in het graf. -

Wat hem het meest verwondert, achteraf:

Dit heeft maar een seconde of zo geduurd.



GERRIT KOMRIJ






Juli 2012

VOOR GERRIT door RAMSEY NASR



Ze zeiden dat je milder was geworden.

Hij is versoepeld de laatste tijd

verdomd, en schopt niet meer als vroeger.

Ik ken je weinig langer dan vandaag

kwam voor je vijandschap te laat

maar lieve Gerrit, nu je dan voorgoed

bedaard in je gedichten woont

de resten uitgezaaid tussen planken

nu je zonder stem, zonder koperen stem

nu je navelloos, nergens je stem -

kom dan dichter, met je tedere afstand

grijp je vast en vertak, geef ons hier

voor de laatste ondergrondse keer

je donkere kus van de poëzie.

Als ik ooit in dit leven wortelschiet

zal het door jou zijn. Alleen op papier

vinden de vogels reservenesten

bouwen de mensen zichzelf een land.

Ik wilde vandaag een reservedood bouwen

mijn dikke, dunne, zieke Komrij

om enkel de dood in op te vouwen.



▲▼▲


interface | Page Spéciale pour impression   Envoyer cet Article à un ami : L'univers d'Eliane
interface interface
interface interface

L'univers d'Eliane : TIEN MINUTEN MAANLICHT

Mercredi 18 avril 2012 @ 14:37:34





TIEN MINUTEN MAANLICHT



De hanen kraaien in de nacht

om 't plotse licht daarboven

van 't maantje, dat in zilvren pracht

een wolk komt uitgeschoven.

De tuinhaag wordt, nog regennat,

van glanzen overgoten;

't konijn, dat in de kolen zat,

is schielijk weggeschoten.

De bandhond grolt, hij kan maar niet

de moeite doen te blaffen;

waarom die herrie om een spriet,

als hij verkiest te maffen?

Een kat miauwt, hoog, langgerekt,

en zie, een weinig later

daar is het antwoord, opgewekt,

van Don Juan de kater.

Nauw hoorbaar laat de noteboom

zijn lange blaadren suizen;

op 't schuurdak zit een uil zo vroom

en loert op jonge muizen.

De maan verdwijnt weer in een kwacht;

nog even een geflonker,

en nog een gaai die schaterlacht -

en 't is weer stil en donker.



JOZEF SIMONS


interface | Page Spéciale pour impression   Envoyer cet Article à un ami : L'univers d'Eliane
interface interface
interface interface

L'univers d'Eliane : VROEGE VOORJAARSAVOND

Lundi 16 avril 2012 @ 18:04:57





VROEGE VOORJAARSAVOND



Het ongelezen boek viel naast hem neder;

Hij streek langs de oogen met een vage hand,

En keek naar buiten: 't eerste lenteweder

Betooverde het schemerende land.


Er was een waas van het aanvanklijk loover

Om het afzonderlijke, zwarte hout,

En iets als zoelte zweemde de avond over,

Maar waar de wind zijn vleugel sloeg was 't koud.

 

De lenten gingen en de lenten komen;

De wereld is een onverganklijk oord,

Waaraan de harten, eenmaal opgenomen,

Niet meer ontwijken dan door de ééne poort.

 

Waarom dan zich in droomen te vergeten?

Laat het boek ongelezen. Wie, dien 't deert?

Er is maar één ding, dat wij zeker weten:

Dat eens de lente ons nimmer wederkeert.



J.C. BLOEM


interface | Page Spéciale pour impression   Envoyer cet Article à un ami : L'univers d'Eliane
interface interface
interface interface

L'univers d'Eliane : DROOM

Lundi 03 mai 2010 @ 21:50:06





DROOM



Ik woonde in een speelgoedstolp van glas.

Zo'n bol waarin het sneeuwen gaat in dikke

En trage vlokken, als een kind hem pas

Heeft omgedraaid. Dat was me even schrikken.


Het gras stak stil en hoog boven mij uit.

De lucht was blauw geverfd. Ik zag het tikken

Van iemands vinger, zonder één geluid.

Er waren sterretjes, als speldenprikken.


Toen werd ik wakker. Languit in het gras

Zag ik de blauwe hemelkoepel trillen,

De sterretjes nog steeds oneindig klein.


Een wind stak op. Het gras begon te rillen.

En ergens klonk, niet ver van waar ik was,

Het huilen van een hogesnelheidstrein.



GERRIT KOMRIJ


interface | Page Spéciale pour impression   Envoyer cet Article à un ami : L'univers d'Eliane
interface interface
interface interface

L'univers d'Eliane : WATER

Dimanche 02 mai 2010 @ 11:54:40





WATER



Kindje van vijf, blond, madeliefjes in de hand

gat in de rietkraag, water scheidend van het land

ze keek in het water, mooi was het daar beneden,

zilveren visjes die door vederend groen heen gleden

de schoentjes vlogen uit, nu met de visjes spelen

maar de weke grond kon het lichte lijf niet velen

een fietser kwam voorbij, zag, greep het meisje aan

nog voor het blonde hoofdje onder was gegaan

kindje, verwonderd om de boze woorden

zei: ik dacht dat ik bij de visjes hoorde


de tijd verstreek, een donkerblonde vrouw

geen roze jurkje meer, een pak van spijkerblauw

liep naar het water, dode zij-arm van de Rijn

geen aarzeling, ze wist waar ze moest zijn

een lange strijd was aan dat uur vooraf gegaan

steeds opnieuw begonnen, steeds weer misgegaan

 

het was ijzig koud, gaaf, ongeschonden vond men haar

wat kroos en blaadjes in het donkerblonde haar



CHRISTINE PELLEBOER


interface | Page Spéciale pour impression   Envoyer cet Article à un ami : L'univers d'Eliane
interface interface

Temps : 0.8509 seconde(s)