EEN WITTE OCHTEND

Een witte ochtend, eerste dooi

de lucht wit-grijs, egaal gespreid

en aan de lange horizon

welt nu een witte zon.

Geen wind, beweging of geluid.

Er botten waterdruppels uit;

aan iedre tak en iedre struik

zijn knoppen licht.

Een hartstochtsloze en totale aanwezigheid

maakt zich nu kenbaar en het is

of in een diepe adempauze van de tijd,

dichtbij, een pasgeboren kind

zich stil, volmaakt en ademend bevindt.

MARIA VASALIS